İşkence edilen bir adam düşünün; her yanı yara bere içinde, bedeni acıyla kıvranıyor... bütün bu bedensel acılar, onun ruhsal acı duymasını engeller; yani sonuçta, ölüm gelip her şeye nokta koyana dek yalnızca yaralarından berelerinden acı duyarsın. Oysa, kim bilir, esas acı, insana en acı veren acı yara bereden değil de , az sonra öleceğini bilmekten kaynaklanan acıdır. Az sonra: bir saat,on dakika,yarım dakika sonra,işte şimdi, şu anda, ruh bedenden uçacak ve senin bir insan olarak varlığın sona erecek, et yığınına dönüşeceksin... ve bu kesinlikle böyle olacak; burada en önemli olan bu kesinlikledir.

                                                                                                                              <<BUDALA>>

                                                                                                                          <<DOSTOYEVSKİ>>